Landschapsarchitectuur is een samenspel tussen creativiteit, filosofie en de praktijk. “Het is alles wat er in het landschap te zien, te horen of te voelen is. De studie is concreet, maar heeft ook een academische insteek, dat vind ik fijn.” Sam is positief over zijn studie. “ De docenten zijn laagdrempelig aanspreekbaar. We hebben veel vakken, waar je met medestudenten in contact komt. Ook maken we veel excursies met de docenten. Dat is niet alleen leuk, maar vooral leerzaam omdat je met je medestudenten en docenten de geleerde onderzoeksvaardigheden in de praktijk brengt.”
Populair door de klimaatcrisis
“Het is een interessant gebied voor iedereen die vindt dat de klimaatcrisis moet worden aangepakt. Klimaat is het landschap en heeft veel invloed hierop. Door de toegenomen interesse in de klimaatproblematiek is het aantal studenten sterk gegroeid. In vijf jaar tijd is het aantal studenten bijna verdubbeld. Aan de ene kant is het leuk dat er veel interesse is. Aan de andere kant merk ik dat er van mijn enthousiasme op een open dag weinig overblijft, omdat ik weet dat de studie door het gebrek aan geld en tijd niet meer gegeven kan worden, zoals ik het ervaren heb.”
Tijd en handen tekort
De structurele onderfinanciering komt op verschillende manieren tot uiting. “De docenten doen hun best om persoonlijke begeleiding te geven, maar ze komen tijd tekort. Als we naar meer feedback vragen, merk ik dat we hun weekend in beslag nemen. Ook is er gewoonweg niet voldoende ruimte voor alle studenten. Tot slot neemt het aantal excursies van studenten af, omdat er niet voldoende docenten zijn om deze te begeleiden, en juist bij onze studie is dat veldwerk belangrijk.”
Erkenning
Sam hoopt op meer erkenning van de politiek om het probleem op te lossen. “Er wordt constant gezegd dat we een kenniseconomie zijn, maar er wordt niet geïnvesteerd. De politiek moet erkennen dat het onderwijs belangrijk is. Ook moet de politiek erkennen dat studenten geen financiële basis hebben, wanneer ze beginnen met studeren. Studenten moesten gaan lenen, maar kregen niet de verbetering van de onderwijskwaliteit, die hen beloofd was. Academisch onderwijs is zo belangrijk, omdat iedere student kritisch leert nadenken. We leren dat het systeem groter dan de student zelf is. Ik hoop dat er meer ruimte voor zelfontplooiing naast de studie komt, omdat de samenleving op de lange termijn hier ook profijt van heeft.”
